به گزارش سلامت نیوز به نقل از آرمان ؛ بعضا دامداران برای از بین بردن این پوشش انبوه گونزار آنها را آتش میزنند تا به جایش علوفه خوشخوراک بهدست بیاید. در مناطق جنگلی معمولا دامداران گونزارها را آتش میزنند اما از عهده هدایت آتش برنمیآیند و آتش به جاهای دیگر جنگل هم سرایت میکند.از سویی دیگر برخی با سوءاستفاده از برخی قوانین پوشش جنگلی را از بین میبرند تا به تصاحب زمین اقدام کنند.
معمولا وقتی در یک منطقه خاص چند بار یک محل را آتش میزنند، دلیل بر این است که میخواهند آن منطقه را از پوشش جنگلی و بوتهزارها خالی کنند زیرا طبق تفکر نادرستی فکر میکنند، قانون به مناطقی که پوشش جنگلیشان از بین رفته باشد، امکان تصاحب توسط افراد را میدهد. از سویی دیگر وقتی در بهار بارندگی مطلوبی داشته باشیم، پوشش علفی خوبی دست میدهد و در تابستان که هوا گرم است، علفها خشک میشوند و در صورت وقوع آتشسوزی دامنه این آتشسوزی گسترش یافته و به جاهای دیگر هم کشیده میشود. از سویی دیگر گاهی آتشسوزیها توسط برخی افراد محلی و مسئولان پروژههای عمرانی به وجود میآید.
بعضا برخی پروژههای عمرانی که مسئولان محلی آن را دنبال میکنند، مانند تخریب محیط زیست به دلیل جادهسازی، با مخالفت سازمان محیط زیست و اداره جنگلبانی مواجه میشود و برخی مسئولان مردم محلی را ترغیب به آتش زدن جنگل میکنند تا بدینوسیله موانع قانونی را از بین ببرند. درحالی که تفکر نادرستی است زیرا اگر پوشش جنگلی هم از بین برود نمیتوان از قانون سرپیچی کرد. اما در سالهای اخیر اکثر آتشسوزیها بهدلیل عوامل انسانی رخ دادهاند که در بیشتر موارد مسئولان نتوانستهاند ثابت کنند و فرد یا عاملین را شناسایی کنند. به همین دلیل نمیتوان بهطور قطع درمورد علت آتشسوزیها حکم دقیق صادر کرد.
بهطور مثال در آتشسوزیای که در سال 89 در زاگرس مرکزی اتفاق افتاد و پوشش گیاهی زیادی در آتش سوخت، علت آتشسوزی را عوامل انسانی اعلام کردند اما هیچوقت نتوانستند عاملان آن را شناسایی کنند. برای اینگونه آتشسوزیهای مهیب باید تیم کاری قویای تعیین شود که آتشسوزیهای منطقهای را رصد کنند تا متوجه شوند آیا در یک نقطه خاص بهطور مداوم آتشسوزی رخ میدهد یا خیر؟ از سویی دیگر باید مراقبت به عمل آورند تا برای اجرای طرحهای عمرانی و تصرف اراضی اقدام به آتش زدن جنگل و آسیب زدن به گیاهان کمنوع و حیاتوحش نکنند.
نظر شما